Stalowy bękart - miecz półtoraręczny
Interwiki |
---|
български • Deutsch • English • Español • Esperanto • Français • Italiano • Lietuvių • Lojban • Nederlands • Polska • Português • Русский • Suomi • Svenska • Türkçe • 中文 |
| |||||||||||||||||||||||
|
Robiony z przez dodanie stalowej klingi bękarta - miecza półtoraręcznego i rękojeści na kowadle przy pomocy młotka z okrągłą głownią.
Opis i zastosowanie
Termin "bastard" jest używany do wskazania, że nie mieści on się w żadnej z kategorii używanej do normalnej klasyfikacji. W tym przypadku oznacza to, że nie jest ani miecz jednoręczny taki jak gladius i krótki miecz, ani nie jest prawdziwym mieczem dwuręcznym, takim jak długi miecz. Uchwyt jest dłuższy niż jest to konieczne dla jednej ręki, ale nie wystarczająco długi, by uzyskać peły dwuręczny uchwyt. Z tego powodu miecz jest czasem nazywany "półtoraręcznym" mieczem. Chociaż jest niewiele dłuższy niż tradycyjne miecze jednoręczne, dodatkowa dźwignia drugiej ręki sprawia, że jest to bardzo potężna broń. Ulepszone sterowanie uchwytem oferuje większą dokładność. Miecz półtoraręczny jest lepszy od miecza jednoręcznego, podczas gdy waży tylko trochę więcej. Jest o wiele lżejszy niż dwuręczna broń, ale powoduje niemal tyle samo szkód.
Rzeczywiste informacje
Miecz półtoraręczny pojawił się w XIV w. i był popularny przez cały XV w. Popadł w niełaskę, gdy znaczenie szermierki zmniejszyło się w obliczu coraz bardziej potężnych broni dystansowych, takich jak kusza, artyleria i broń palna.