|
|
| Line 1: |
Line 1: |
| − | Ponad rok temu zdecydowałem się napisać wersje 2.0 gry Cantr. Nie zostało to ukończone, ale tu jest tło tej gry,
| |
| − | które może ci pomóc nabrać nowego wejrzenia w świat Cantr. Jeśli chcesz wiedzieć wiecej to zajrzyj do
| |
| − | [[Cantr Webzine]]!
| |
| − |
| |
| − | Do tej pory rozwój Cantr przechodził przez różne wyróżniające sie fazy. Ogólne spojrzenie na tło gry jest
| |
| − | użyteczne kiedy bierze sie udział w rozwoju Cantr II 2.0 - dzieki temu zrozumiesz od czego ja (Jos) zaczynam.
| |
| − |
| |
| − | Istotnym przodkiem Cantr była gra, która nie miała nic wspólnego z sieciową grą fabularną (ang.roleplaying). Jak
| |
| − | pamięcią sięgam to zawsze bawiłem sie klockami lego. Budowaliśmy miasta, statki i co jeszcze nam przyszło do
| |
| − | głowy. Z kolegą mieliśmy całkiem sporo tego i na urodziny dostawaliśmy nowe klocki. Ja musiałbym za każdym razem
| |
| − | rozwalać to co zbudowałem ( po prostu musiałem posprzątać mój pokój), ale mój kolega miał specjalne pomieszczenie
| |
| − | na lego i miasto, które tam zbudowaliśmy nie burzyliśmy. W pewnym momencie jeden z nas wpadł na pomysł, by użyć
| |
| − | pieniędzy z gry Monopol w naszej grze. Od tej porty musieliśmy płacić jeśli chcieliśmy użyć nowych klocków. Z
| |
| − | pewnością to nie pieniądze były tak istotne, ale sposób w jaki my je używaliśmy. Pieniądze otrzymywała każda
| |
| − | postać w grze, a nie gracz. Nadaliśmy imiona każdej postaci ( kukiełce, czy jakkolwiek je nazwiesz - używaliśmy
| |
| − | holenderskiego terminu 'poppetje') i zapełniliśmy półki stosami banknotów z Monopolu. Każdy stos miał etykietke z
| |
| − | imieniem postaci, do której należał stos pieniędzy.
| |
| − |
| |
| − | Zaczynając od tego - tj. pieniędzy należących do każdej postaci i stałego miasta - mieliśmy początek histori
| |
| − | trwającej ponad 10 lat. Raz zaczynaliśmy od nowa , gdy ten przyjaciel sie przeprowadził, ale pózniej już
| |
| − | graliśmy bez przerwy. Prawie każdej soboty i kilka dni w tygodniu podczas naszych wakacji mogliśmy spedzać grając
| |
| − | w lego nawet jak byliśmy w wyższej szkole i na uniwersytecie. Ponieważ ta cała zabawa trwała bez przerwy - i my
| |
| − | dowiadywaliśmy się więcej o tym jak prawdziwy świat funkcjonuje - nasza gra rozwinęła się w skomplikowane
| |
| − | społeczeństwo z różnymi miastami, rządami, kompaniami, wydawnictwami, bibliotekami itd.
| |
| − | Zarządzanie grą zabierało tyle samo miejsca co sama gra. Stosy notatek zostały zastąpione przez programy bankowe
| |
| − | napisane przez nas w Pascalu. Międzynarodowe relacje pomiędzy miastami, rozwój biznesu, afery szpiegowskie,
| |
| − | rewolucje, polityka bezpieczeństwa narodowego, dochodzenia policyjne, przestępstwa ... to wszystko stało się
| |
| − | częścią naszej małej gry.
| |
| − |
| |
| − | Niemniej jednak gra miała problemy. Graliśmy 150 do 200 postaciami we trzech lub czterech. Było cieżko kierować
| |
| − | nimi tak by miały własną tożsamość, własne cele. Jeden gracz nie mógł kierować swoimi postaciami jak
| |
| − | zorgaznizowaną grupą, rewoltą itd. - byłoby za łatwo. Reguła została nazwana [[Zasady Gry|Najważniejszą Zasadą]]
| |
| − | w ostatniej wersji Cantr II. Mieliśmy mało uczestników, więc ciężko bylo prowadzić gre w sposób aktywny.
| |
| − | Potrzebowaliśmy więcej graczy, ale jak znaleźć kogoś w wieku szkoły wyższej kto poświęci sobote , by bawić się
| |
| − | klockami lego ? Inny problem - ilośc klocków lego była ograniczona. Kiedy już wszystkie zostały użyte do budowy
| |
| − | budynków i pojazdów itd. ciężko było się rozwijać, a poza tym cała część produkcyjna nie istniała. Ekonomia
| |
| − | pochodziła z serwisu. Po trzecie, my sami wkraczaliśmy głębiej w życie i było nam ciężko spotykać sie regularnie
| |
| − | w tym jednym miejscu, żeby pograć. Graliśmy już tylko raz co kilka miesięcy, co bardzo spowolniło gre i
| |
| − | zaczeliśmy zapominać kim były nasze postacie i jak się nazywają.
| |
| − |
| |
| − | Z powodu tych problemów zacząłem szukać alternatywy dla lego-gry. Nasz gra była wyjątkowa pod tym względem, że
| |
| − | mogliśmy odegrać różne aspekty skomplikowanego społeczeństwa - rządy, bankierów, biznesmenów, przestępców,
| |
| − | generałów armi itd.; rózne typy sprawowania władzy - demokracje, dyktature, anarchie, monarchie. Wszystko było
| |
| − | zbudowane przez nas i mogliśmy we wszytskim uczestniczyć, co czyniło grę bardzo ekscytującą. Mogliśmy odgrywać te
| |
| − | wszystkie role jednocześnie co było niemożliwe w realnym życiu. Rozwiązaniem dla ograniczonej liczby klocków lego
| |
| − | i braku graczy wydawał sie internet. Tak zacząłem myśleć o internetowej wersji tej gry.
| |
| − |
| |
| − | W międzyczasie zacząłem grać w sieci w gre Startrek - gre typu RPG. W Starteku osoby uczestniczyły w grze
| |
| − | pisząc część scenariusza, który dotyczył ich postaci. Chociaż to było przyjemne to jednak brakowało wielu cech z
| |
| − | naszej gry lego. Pomogło mi jednak opracować alternatywny system. Chciałem, by gracze byli bardziej ograniczeni
| |
| − | przez swoje środowisko ( jeśli chciałeś zagrać bohatera w Startreku wystarczyło napisać, ze jesteś takim
| |
| − | bohaterem... jeśli chcialeś być bohaterem w grze lego, to musialeś być sprytny) i by mogli je kształtować. To co
| |
| − | zrobiłem przebiegało następująco: Zrobiłem mape na papierze, by określić świat gry. Poprosiłem, by gracze
| |
| − | napisali działania swoich postaci, ale nie rezultaty - to była moja rola. Oni przysyłali mi teksty, a ja
| |
| − | odpisywałem jakie są rezultaty ich działań. Na przykład jeśli charakter A mówi do B, to ja pisałem do postaci B:
| |
| − | "Postać A mówi ...". Mówiąc wprost - każde działanie, akcja w grze przechodziła przez moje ręce. Zacząłem z 3
| |
| − | osobami i trwało to przez kilka tygodni, aż zrozumieliśmy, że to nie działa i przerwaliśmy gre.
| |
| − | Gra była zbyt wymagająca po stronie twórcy, organizatora gry. I to było krótkie życie Cantr I (nazwane po prostu
| |
| − | Cantr, oczywiście).
| |
| − |
| |
| − | Wówczas odkryłem PHP i MySql. Miałem też internet w domu co pozwoliło mi na postawienie serwera z grą. W ciągu
| |
| − | dwóch tygodni napisałem prostą gre i udostępniłem ją. Na początku byłem tylko ja , póżniej jeden lub dwóch
| |
| − | graczy, których już znałem, a póżniej stopniowo inni znajdywali Cantr w sieci i się przyłączali. Obecnie ta gra
| |
| − | ma już ponad 2 lata. Kod gry był dodawany przez cały czas. Zarządzanie grą rozrosło się ( na początku byłem tylko
| |
| − | ja) do 20 osób podzielonych na kilka departamentów. Pracują ciężko nad grą, która ma obecnie 500 graczy z 2400
| |
| − | postaciami. Gra Cantr II trwa bez przerwy i będzie kontynuowana w nowej wersji. Cantr II 2.0 zastąpi kod, ale nie
| |
| − | samą gre. Gracze, postacie, zarząd zostaną przeniesienie do nowej gry. Nie omówie szczegółów gry, ponieważ każdy
| |
| − | może o tym przeczytać na forum Cantr lub po prostu zagrać w Cantr II 2.0.
| |
| − |
| |
| − | Jos Elkink, Dublin, October 23, 2003
| |
| | | | |
| − | [[Polska_Wersja|Powrót do strony głównej]]
| |
